PrAzNa SoBa

U tisini coskova skrivene cuce

strpljive,uporne kao da znaju

tajnu koju istina nosi.

Bez glasa pilje u prazno

uzaludnost reci poznata im..

Uzdasima ispunjavaju tisinu

ispredaju pricu odlazece srece

tek poneka sapne..kako bi cula sebe

bez optuzbe,sa smeskom

u isto vreme terajuci ga

kao da nije mu mesto tu

u praznoj sobi…

Provlace se jedna kraj druge

u pokusaju da se sloze

umor ih usporava,neverica razdvaja..

Vreme..

SAmo vreme moze ispuniti prazninu sobe

gde se skrivaju MiSLi…